Blogia

Allí

Aquellos que me conocen saben que era necesario que yo pusiera la letra de esta canción aquí, por que me parece muy bonita.Es del nuevo disco de Ismael Serrano, Naves ardiendo más allá de Orión.Espero que a vosotros también os guste; a mi en realidad me gusta más con música pero como aquí sólo os la puedo poner de esta forma os recomiendo que la escuchéis:
Allí, donde quiero volver, tantas cosas se quedaron.
¿A dónde he ido a parar? ¿En qué isla he naufragado?
Allí corría tras una falda que huía despavorida.
¿Qué habrá sido de esa niña? Me recuerdo todavía
siguiendo sus pasos atento, escondiéndome en lo oscuro
de un rincón deshabitado. Allí quisiera volver a menudo.

Allí había un universo y una cárcel de juguete.
"Señor Serrano: a la pizarra". "¿Señor serrano?". "¡Presente!".
Allí aprendí a vivir, y también a recitar
con poco rigor el pretérito imperfecto del verbo amar.

Había uno que sabía, y en casi todos los recreos,
de anatomía femenina desvelaba los misterios
Y al final liberación, desatada infantil jauría.
Padres cambiando los cromos, palulú 'pal niño y la niña.

Y la niña.

Allí me dejé olvidadas mis chapas en algún charco.
Ya no recuerdo cuantas cosas allí he olvidado.
Allí crecían por las noches horrorosos monstruos fantasmas,
más dulces que los que ahora por las noches nos asaltan.

Si pudiera volver allí, ay, si pudiera.
Si ya no reconozco ni el barrio, lo devoró la hormigonera.
Allí soñaba cada día escapar por la ventana
y andar de teja en teja por los tejados que se veían desde mi casa.

Allí recuerdo, las ventanas eran más pequeñas.
Ahora son grandes, enormes, y apenas miro por ellas.

Apenas miro por ellas...

Porque las cosas cambian y mucho, porque lo que nosotros vivimos cuando éramos pequeños ya no se parece en nada a lo que viven los niños ahora.

3 comentarios

Noe -

A verdade é que a canción é preciosa... como todas as cancións deste cantautor vallecano. Hai que dicir que é a primeira canción que interpreta nos seus concertos... ou polo menos no de Santiago, ó que fun en abril.
Felicidades polo blog.

Angelita -

En respuesta a tu pregunta... Te diré que la hora en el reloj, es la de mi país... Es la hora en Santiago de Chile...

Cariños,

Joanna -

No cualquier tiempo pasado fue mejor, y aunque a veces anhelaríamos revivir algún momento, sé que en este camino que todos estamos recorriendo (yo como yo misma y todos vosotros como compañeros de viaje) nos esperan muchas cosas, seguro que muchas de ellas increíbles. No vale la pena la nostalgia si ésta nos impide el completo disfrute de las nuevas sitruaciones. Un beso, sari